من همان موقع که این شعر آقای عباس معروفی عزیز را خواندم برخلاف آقای معروفی گفتم « هرجا که تمام شد اسمش را می‌گذاریم آخر خط تو». از دید من و شاید به باور عین القضات اگرچه عشق در قبضه‌ی قدرت معشوق اسیر است و بر جان عاشق امیر» اما واقعیت و حقیقت حضور عشق بسته به حضور و حقیقت عاشق است. اگر جایی عشقی تمام شود حتا اگر توسط معشوق هم تمام شود و یا بر اثر هیچ چیز دیگر این عاشق نیست که آخر خط است این آخر خط معشوق است. دیگر اوست که...
نگاهی گذرا به نمایش «پرومته در زنجیر»
۴ هفته قبل
تماس با من
خوراک مطالب
فیس بوک من
