گاهی گله‌های عزیزانت رو بشنو و قبول کن

گاهى وقت ها، وقتى يه دوستى، عزيزى، خانواده ات، همسرت، دوست پسرت، دوست دخترت، ازت گله مى كنه، دلگيريه كوچكى داره، بهت نق مى زنه، غُر مى زنه.. هى سعى نكن قانعش كنى كه داره اشتباه مى كنه، هى انواع مشكلات ريز و درشت زندگيت رو براش رديف نكن، هى كوتاهي‌هاى اون طرف رو بهش يادآورى نكن و بهش نگو ولى خودت هم اينجورى و اونجورى، كه مثلا راه گله ى اون رو ببندى و بهش بفهمونى كه تو اونقدرها بد نيستى و اونم اونقدرها خوب نيست. كمى سكوت کن . به گله هاش گوش كن و بعد خيلى آروم و از ته دل بهش بگو: باشه عزيزم. حق با توست. سعى مى كنم بيشتر سراغت رو بگيرم. يا ديگه اون كار رو نكنم. من رو ببخش و آروم ببوسش.

باور كن هم خودت بيشتر آروم مى شى و هم اون. چيزى هم نه تنها ازت كم نميشه بلكه مى فهمى و مى فهمد كه همديگر رو دوست داريد و لبخند خوبى خواهيد زد. يادت باشه گفتم از ته دل اين كار رو بكن