اپوزیسیونی دارد این جمهوری اسلامی

از کشتار ۶۷ حرف نزنیم چون طرفداران موسوی و کروبی و بازماندگان امام راحل(به ویژه پاسدارزادگانی که امروز اصلاح طلب سیاسی و اقتصادی شده‌اند) ناراحت می‌شوند.


از حقوق زنان حرف نزنید زیرا زنان منتسب( سببی یا نسبی )به فعالان سیاسی از مذهبی و سکولار و از لیبرال و چپ « ویترین» فعالیت آقایان‌شان هستند. و باید به همان شکل ویترین بمانند. بهتر است مردان روشنفکر سیاسی تشخیص بدهند کدام حقوق در کدام شرایط برای خانم‌ها لازم است.

از کوردستان و آذربایجان و بلوچستان و کلا ستم ملیتی و قومیتی و دینی و مذهبی هم حرف نزنید. چون پان فارسیست‌ها(البته زیر نام پان ایران) اعصاب معصاب ندارند و فتوای آدمکشی‌شون از خامنه‌ای آماده‌تر است. از سوی دیگر پان شیعیست‌ها نیز از بحث و گفت و گو در مورد ستم دینی و مذهبی اخرین راهکاری که ذهن‌شان خواهد رسید احتمالا پرداخت «جزیه» خواهد بود.

از حقوق جنسی و آزادی انتخاب رابطه‌ی جنسی با هر جنسی، حرف نزنید که این‌ها اولا از نظر آماری خیلی کم هستند و می‌‌توانیم نادیده‌شان بگیریم یا این‌که به امید این باشیم که علم پیشرفت کند و آن ها را علاج کند. غافل از این‌که آن‌‌که باید منتظر پیشرفت علم باشد بلکه مغزش اصلاح شود یکی دیگه‌است.

از تحریم اقتصادی حرف نزنیم چون فشار میاد به بابا مامانامون که پول برامون بفرستند خارج و این سخته.. خوب.. وگرنه عزیز دلم اونی که پول نان شب نداره.. نان ۱۰۰۰تومان باشه یا۵۰۰۰تومان فرقی به حالش نمی‌کند چون در هرصورت پولی در بساط ندارد.

از تحریم سیاسی هم حرف نزنیم، زیرا بستن سفارت‌خانه‌ها مانع دیدار خانواده‌هایمان و دوست دختر دوست پسرهای‌مان می‌شود و این دیگه خیلی بد است.ما همیشه باید به فکر سله‌ی ارحام و عشق باشیم!!
از جنگ و حمله‌ی نظامی و عملیات تروریستی اگر توسط خود حکومت جمهوری اسلامی انجام بگیرد در داخل کشور و خارج کشور چون به هرحال توسط خون پاک آریایی-شیعی انجام می‌گیرد تحت هر شرایطی دفاع کنیم و حتا بیانیه برایشان بدهیم. از عملیات و مبارزه‌ی خشونت آمیز و مسالمت آمیز و مسلحانه و غیر مسلحانه در همه‌ی کشورهای دنیا از آفریقا گرفته تا سوریه و شرق آسیا دفاع کنیم و تبیینش کنیم، اما روز عاشورای ۸۸ قبل از حکومت حکم خشونت‌ورزی مردم ایران را از لندن و پاریس صادر کردند و محکوم شدند.

حقیقت این است که اگر گفته‌ می‌شود جمهوری اسلامی ایران باعث ثبات اسرائیل در تاریخ و منطقه شده است، آن‌چه باعث ثبات و استقرار مدام جمهوری اسلامی شده است. توهمی است به نام اپوزیسیون. زیرا که همچنان درخشنده‌ترین گزینه خود جمهوری اسلامی است.