ممانعت از بازگشايی آموزشگاه زبان كوردی در قروه و چند نکته

 پس از آن‌كه در مرداد ماه امسال اداره اماكن شهرستان قروه به بهانه‌ی عدم مجوز فعاليت آموزشی در ساختمان محل برگزاری كلاس‌های زبان كُردی شهر قروه اقدام به تعطيلی تنها آموزشگاه زبان كُردی در اين شهر نمود. مسئولان آموزشگاه مذكور كه با نمايندگی رسمی از مركز سومای مهاباد و با كسب مجوز از شورای شهر قروه از آذر ماه 85 فعاليت رسمی خود را

ممانعت از بازگشايی آموزشگاه زبان كوردی در قروه و چند نکته

پس از آن‌كه در مرداد ماه امسال اداره اماكن شهرستان قروه به بهانه‌ی عدم مجوز فعاليت آموزشی در ساختمان محل برگزاری كلاس‌های زبان كُردی شهر قروه اقدام به تعطيلی تنها آموزشگاه زبان كُردی در اين شهر نمود. مسئولان آموزشگاه مذكور كه با نمايندگی رسمی از مركز سومای مهاباد و با كسب مجوز از شورای شهر قروه از آذر ماه 85 فعاليت رسمی خود را در اين شهر آغاز كرده بودند در مراجعات مكرر طی چند ماه اخير به اداره اماكن و اداره ارشاد شهرستان قروه نتوانستند امكان بازگشايی مجدد آموزشگاه را فراهم نمايند.

خاتون حبيبی نماينده مركز فرهنگی ـ آموزشی سوما در قروه و مسئول آموزشگاه زبان كُردی اين شهر در گفت‌و‌گويی كوتاه با خبرگزاری ديده‌بان حقوق بشر كردستان دليل اين امر را چنين عنوان كرد: پس از آمد و رفت‌های‌ بسيار و بهانه تراشی‌های مختلف نهايتاً مسئولان مربوطه در اداره ارشاد عدم تأهل اينجانب به عنوان مسئول و مدرس كلاس زبان كُردی و نيز ناهم‌خوانی رشته‌ی تحصيلی‌ام با زمينه‌ی تدريس زبان كُردی را به عنوان مواردی دال بر عدم صلاحيت در اداره آموزشگاه و تدريس كلاس عنوان نمودند. خانم حبيبی می‌افزايد: اين در حالی‌ست كه من دارای مدرك رسمی آموزش از مركز سوما می‌باشم و طی اين دو سال فعاليت آموزشگاه و نيز در موارد مشابه برای ديگر موسسات هيچ‌گاه سخن از چنين شروطی نبوده است. همچنين در ابتدای تعطيلی كلاس‌ها عدم مجوز فعاليت آموزشی در ساختمان محل آموزشگاه دليل آن عنوان شده بود و ما پذيرفته بوديم كه نسبت به تغيير اين محل اقدام نمائيم.

خاتون حبيبی كه مصمم به راه‌اندازی مجدد كلاس‌های زبان كُردی در قروه از طريق مراجعه به نهادهای مربوطه در مركز استان می‌باشد‌ از حاشيه ‌سازی برخی افراد مسئول و غيرمسئول در مطرح نمودن دلايل سياسی يا مشكلات اخلاقی به عنوان دليل تعطيلی آموزشگاه انتقاد می‌كند و اميدوار است تا ضمن بازگشايی آموزشگاه دوباره فعاليت‌های ادبی خود را در شهر قروه از سر بگيرد.    

گفتنی‌ست به دنبال برخوردهای صورت گرفته با NGOهای شهر قروه و به تعطيلی كشاندن آن‌ها به بهانه‌های مختلف در حال حاضر اين شهر فاقد تشكل‌های ادبی، اجتماعی و فرهنگی فعال می‌باشد.  

 

منبع:خبرگزاری ديده‌بان حقوق بشر كردستان

پی نوشت:

ذکر  چند نکته در رابطه با این خبر ضروری می نماید

۱-ممانعت و ایجاد محدودیت برای NGOهای فرهنگی و حتا آموزشی ظاهر به عادت مالوف سیاست گزاران فرهنگی در آمده است و انگار راه برون رفت و نقطه ی توقفی براین سیاست ها نیست.

۲-این که در کشوری که آموزش زبان های غیر فارسی اگرچه در اصل پانزددهم قانون اساسی آزاد است اما به عرف نانوشته همه ی محدودیت ها بر عدم اجرای آن اعمال می شودُ از کسی که گرداننده یا موسس یک مرکز آموزش زبان خصوصی در رابطه با یکی از این زبان های ممنوعه باشد درخواست کدرک مرتبط با آموزش زبانی بکنی که آموزش آن ممنوع نانوشته است از آن حرف هاست. خیلی بلاهت>ار بهنظر نمی رسد که تو حتا یگانه آمزش گاه یک شهر را تعطیل تعلام کنی اما از مدرس اش دخواست مدرک مرتبط با آن زبان بنمایی؟ آخر نباید از خودتان بپرسید که اگر کسی به صورت خود آموز این زبان را یاد نگرفته باشد باید مدرکش را از کجا گرفته باشد؟ از مدرسه ای که نمی گذارید کسی در آن زبان کردی بیاموزد؟ یا از دانشگاهی که گرچه حتا یک سال پذیرش دانشجو هم برای اش اتجام دادید اما به یک باره آن را ملغا اعلام کردید؟

۳- نکته دیگر نسبت به این موضع قابل طرح است که متاسفانه به طرز ناجوانمردانه ای در شهرستان ها خانم هایی که مشغول به فعالیت های فرهنگی و نه حتا سیاسی هم می شوند زمانی که می خواهند آن ها را زا صحنه ی فعالیت حذف کنند شروع به شایعه سازی های اخلاقی در مورد آن شخص می کنند. که خود غیر اخلاقی ترین رفتاری است که می تواند نسبت به یک انسان روا بداریم. اصولا از دید جامعه ی مردسالار ما هر زنی که در گوشه ی خانه نماند حتا اگر برای فعالیت فرهنگی و انسان سازی مثل آمزش باشد باز هم محکوم به بی اخلاقی است.