۱۳۸۷ آذر ۲۳, شنبه

شاعران و آرایش گران


دیگر چه داری بگویی با من                                                                      



رویاهایم را که در امتداد گیسوانت ... 


 به: قاف- سین



دیگر چه داری بگویی با من                                                                      



رویاهایم را که در امتداد گیسوانت ..


به آرایش گر سپردی


آرایش گران


دشمنانِ شاعران ِ عاشق ِ باران اند


 


با دیدن پوست ات


دشت و برف را اشتباه می گیرم


بر برف دراز می کشم  و


دشت را به خود می پوشانم


اصلاْ عریان می شوم


شبیه شرم ابتدای آفرینش!


 


 


مطالب مرتبط: 13سطر از نبودن ات     پنجمین راه چهارراه     باد و بامداد -   صبح     دختر سرگردان -     پرانتز باز و بسته(آسانسور را به بیمارستان ببر)*

8 comments:

مصطفی زاهدی گفت...

سلاو
سپاس بو بوچوونه که ت ده رباره ی چیروکی "گه رانه وه ی گه وره"
راستی ئه وه یه من ئه و چه شنه مونولوگه سه ره تاییه وه ک تکنیکیکی کاری له چیروکمدا ده بمه کار. له چه ن کاریکی تریشمدا ئه و کاره م کردوه.
ره نگیشه هه له بیت. به لام ده بی زور ریگای هه له بپیوین تا به راسته ری ده گه ین
ره نگیشه...

ساراخاتون گفت...

عالی بود

ساراخاتون گفت...

راستی به منم سر بزنید دوست دارم نظرتون رو ببینم

مریم گفت...

خیلی قشنگ بود بقولی زنده بود و حس باور پذیری داشت واقعا لذت بردم مخصوصا از قسمت اول

علی بلخکانلو گفت...

Dembash biraye heja u serfiraz
Geleki sipas ji bo serdana te Hevidar im ku her dem serketi bi Web-mala te pir bash e le eger bi zimane xwe ji hin tishtan binivisi de bashtir be
piroz bi

لطیف پور گفت...

با سلام قطعا به پيشنهاد جناب عالي نوشتم . قصوري رفته بود . جبران گرديد . توان اين موضوع آن قدر قابل اهميت است كه بايد در مورد آن بيش تر نوشت « صد سال مي توان سخن از زلف يار گفت »

آنی گفت...

سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
به فتراک جفا دل ها چو بربندند بربندند ز زلف عنبرین جان ها چو بگشایند بفشانند

مینا گفت...

دل به زلف یار هم آرام نتوانست کرد
این مسافر منزلی در شام نتوانست کرد...

زيبا بود دست مريزاد.

ارسال یک نظر