ایران به سرکوب در مناطق کردنشین پایان دهد
مخالفان به زندان افتاده و کتاب ها و نشریان توقیف می شوند
نیویورک؛ ژانویه ۲۰۰۹: سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارشی که امروز منتشر کرد از دولت ایران خواست عبارات و تعاریف کلی و مبهم در قوانین امنیت ملی را که برای سرکوب مخالفت های صلح آمیز در مناطق کوردنشین از آن استفاده می شود را اصلاح یا به کلی لغو کنند و به بازداشت های خودسرانه مخالفین و منتقدین کورد پایان دهند.
ایران به سرکوب در مناطق کردنشین پایان دهد
مخالفان به زندان افتاده و کتاب ها و نشریان توقیف می شوند
نیویورک؛ ژانویه ۲۰۰۹: سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارشی که امروز منتشر کرد از دولت ایران خواست عبارات و تعاریف کلی و مبهم در قوانین امنیت ملی را که برای سرکوب مخالفت های صلح آمیز در مناطق کوردنشین از آن استفاده می شود را اصلاح یا به کلی لغو کنند و به بازداشت های خودسرانه مخالفین و منتقدین کورد پایان دهند.
در گزارشی ۴۲ صفحه ای تحت عنوان: "ایران: آزادی بیان و اجتماعات در مناطق کوردنشین"؛ سو‌ءاستفاده مقامات ایران از قوانین امنیتی؛ مطبوعات و دیگر قوانین برای بازداشت و پیگرد قضایی ایرانیان کرد را به ثبت می رساند. این افراد به خاطر استفاده از حق قانونی آزادی بیان و اجتماعات سرکوب شده اند. استفاده از این قوانین برای سرکوب افراد اتفاق جدیدی نیست اما از آغاز دوران ریاست جمهوری احمدی نٓژاد در اوت ۲۰۰۵ شدیدتر شده است.
جو ستورک معاون مدیر بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید: مقامات ایران تحمل ناچیزی برای مخالفت سیاسی از سوی شهروندان دارند.آن ها به ویژه نسبت به هر گونه مخالفت سیاسی در میان مناطق اقلیت در مناطقی که سابقه فعالیت های جدایی طلبانه دارند، حساس هستند.
از جمعیت 69 میلیونی ایران، حدود چهار و نیم میلیون از اقلیت قومی کورد هستند. این جمعیت در بخش شمال غربی کشور زندگی می کنند. جنبش های سیاسی در منطقه مدت هاست برای خودمختاری بیشتر فعالیت کرده اند. گروه های با سابقه کورد دخالت در هرگونه فعالیت مسلحانه را تکذیب می کنند و دولت نیز از سال ۱۹۹۰ چنین ادعایی نکرده است.
ستورک می گوید: هیج کس به حق یک دولت در برخورد با خشونت اعتراض نمی کند. ولی در مورد کوردستان ایران خشونتی وجود ندارد. آن چه اتفاق می افتد سرکوب مخالفت های مشروع و صلح آمیز است.
این گزارش جدید توقیف نشریات و روزنامه های کوردی-فارسی و کتاب و تنبیه ناشران؛ روزنامه نگاران و نویسندگان منتقد سیاست های دولت را ثبت می کنند. مقامات همچنین با عدم صدور مجوز برای نهادهای مدنی مشروع یا وارد کردن اتهامات واهی به فعالین آن نهادها فعالیت های قانونی را سرکوب می کنند.
یکی از قربانیان سرکوب دولتی فرزاد کمانگر است. او مدیر یک دبیرستان در شهر کامیاران و با سازمان دفاع از حقوق بشر در کردستان فعالیت می کرده است. او از جولای ۲۰۰۶ در زندان به سر می برد. این گزارش نامه ای از آقای کمانگر را که مخفیانه از زندان خارج کرده و از شکنجه در دوران باز جویش می گوید منتشر کزده است. شعبه 30 دادگاه انقلاب کمانگار را در 25 فوریه سال 2008 به اتهام به خطر انداختن امنیت ملی محکوم به مرگ کرد. دادستانی مدعی شد که کمانگار عضو حزب کارگران کوردستان ترکیه بوده است ولی هیچ دلیلی برای این اتهام ارائه نکرد. در جولای دادگاه عالي حكم اعدام را تاييد کرد. وکیل آقای کمانگر به تنها راه باقی مانده متوسل شده و خواستار دخالت رییس قوه قضاییه شده است.
پی نوشت:
۱-پیش از هر چیزظاهر این گزارش قبل از خبر رسوایی در پرونده ی فرزاد کمانگر تنظیم شده است. که همه ی ما فهمیدیم آن همه مقاومت فرزاد در برابر رد اتهامات اش از صداقت و پای مردی اش بود داستان از روشوه وفساد و تباهی در سیستم وکالت و قضایی جمهوری اسلامی آب می خورد و امروز ما منتظر اعتراف واقعی قوه ی قضاییه به فسادی که در پرونده ی فرزاد روی داده است هستیم تا فرزاد آزد شود.
۲-نکته ی دیگر که در این گزارش هست این است که این سازمان روند رو به رشد خشونت دولتی و قانونی علیه کوردهای ایران را از ۱۸تیر۱۳۸۴ و تظاهرات های مردم مناطق کورد نشین علیه خشونت عریان دولتی به خاطر کشتن «شوانه سید قادر»می داند.
۳-در گزارش دیگری هم که از سوی مرکز سیاست خارجی بریتانیا با عنوان انقلابی بدون حقوق کوردها زنان و بهایی ها نیز تضییع حقوق کوردها را نماد ستم قومی و زیرپاگذاشتن حقوق زنان را نماد تبعیض جنسیتی و هم چنین تضییع حقوق بهایی ها را نماد تبعیض مذهبی قلمداد کرده بود.
۴-درمورد جمعیت کوردها هم باید گفت به دلیل آن که در کشور ایران سرشماری های جمعیتی فارغ از پارامتر های تعیین «زبان»,«نژاد»,«مذهب» و هر گونه تمایز دیگری انجام می گیرد. آمارهای جمعیت قومی اصلا قابل باور نیست و گاه همین سازمان ها هم به آمارهای رسمی اتکا می کنند. به عنوان مثال زمانی که شهری مانند کرماشان بیش از۱ملیون جمعیت دارد و جمعیت کوردهای ساکن تهران در سال۷۶ در یک براورد و سر شماری غیر رسمی رقمی بالاتر از۷۰۰۰۰۰نفر بوده چگونه می توان از جمعیت زیر۵میلیون کورد صحبت کرد؟
۵- این هم لینک فایل پی دی اف این گزارش برای داونلوود:
http://www.hrw.org/sites/
تماس با من
خوراک مطالب
فیس بوک من
0 comments:
ارسال یک نظر