اعتماد ملی که از دست رفت!

ما مردمی هستیم همیشه منتظر حادثه. مردمی هستیم همیشه مشکوک. مردمی که همیشه منتظریم اتفاقی علیه ما روی دهد. اگر اتفاقی روی ندهد انگار جایی از کار لنگ است. ما همیشه منتظریم ابتدا اتفاق بیافتد. باید همیشه واقعه وقوع بیابد و آن گاه علاج واقعه بنماییم. در تمام این سال ها که از عمر 4 ساله ی روزنامه ی اعتماد ملی می گذرد بارها از خودمان از همین خود مایی که خود را روشنفکر و طرفدار آزادی بیان و آزادی مطبوعات و به طور کلی آزادی می دانیم، شنیده ایم که راستی چرا روزنامه ی اعتماد ملی توقیف نمی شود. همیشه به کروبی مشکوک بوده ایم که بابا از خودشان است و گرنه چگونه روزنامه اش را توقیف نمی کنند. همیشه گفته ایم و گاه نوشته اند که خود وی بخشی از مافیای قدرت و ثروت است و به همین دلیل روزنامه اش توقیف نمی شود. من هرگز به تطهیر کسی بدون محاکمه و جواب پس دادن و یا حداقل عذرخواهی رسمی در پیشگاه مردم، معتقد نبوده ام و هم اکنون نیز اگر چه کروبی را به خاطر آن چه در گذشته اش روی داده و یا در آن مشارکت داشته و یا چشم بر آن پوشیده است، مسئول می دانم، اما از سویی نیز به خاطر همه ی آن چه در این سال ها به نفع مردم و به نفع اصلاحات و به ویژه به سود زندانیان سیاسی انجام داده است به ویژه به خاطر برنامه های پیش روانه و مبتنی بر حقوق بشر و شهروندی، علی الخصوص توجه به حقوق زنان و اقلیت های ملی و قومی در ایران ونیز بیانیه ی حقوق شهروندی اش که یکی از ناب ترین بیانیه ها و برنامه های حقوق بشری است که در تاریخ ایران به ثبت رسیده است، هم چنین به خاطر آن چه در بعد از انتخابات از وی دیده ایم می توانیم وی را قدر بدانیم و بر این باور باشیم میل او به آزادی و شهروندان این جامعه، تمایل بیشتری دارد از میل او به حاکمیت از جنس و اشکالی که تاکنون در جمهوری اسلامی شاهد آن بوده ایم.

اکنون اما اتفاق افتاد. روزنامه ی اعتماد ملی به عنوان آخرین تریبون مردمی و آخرین رسانه ی حداقلی ای که می توانستیم حداقلی از اعتماد را به آن داشته باشیم در همین بامداد و چند ساعت پیش توقیف شد.

به گزارش سحام نیوز؛ سایت رسمی حزب اعتماد ملی:روزنامه اعتماد ملی به دستور نماینده دادستانی به طور موقت توقیف شد.

حسین کروبی با اعلام این خبر در گفتگو با خبرنگار ما گفت: شب گذشته(یک شنبه شب) نماینده دادستانی با حضور در چاپخانه روزنامه اعتماد ملی توقیف موقت این روزنامه را اعلام کرد.

فرزند مهدی کروبی علت توقیف روزنامه را چاپ نامه کروبی در پاسخ به هتاکی های صورت گرفته نسبت به وی دانست.

اکنون دیگر زمان باور کردن فرا رسیده است؟ اکنون باید به قول عامه باید از «سق سیاه» خود بنالیم که این همه گفتیم دیدید اعتماد ملی را نمی بندند.؟ دیدیم که بستند. اکنون آیا باز باید منتظر اتفاق دیگری باشیم؟ می خواهیم منتظر بازداشت کروبی بمانیم؟ بعد هم به نوبت بازداشت خاتمی و موسویرا به چشم ببینیم؟ یعنی همیشه باید اتفاق بیافتد؟ این را نیک بدانیم که این پروزه ای است که آغازش کروبی است و پایان اش معلوم نیست. راستی پروزه ای که آغازش کروبی باشد پایان اش کجا می تواند باشد؟

نکته ی جالب در این ماجرا شباهت آن به دیگر ماجراهایی است که سال ها پیش آن را تجربه کرده بودیم. تجربه ی توقیف سلام، توقیف فله ای مطبوعات، برهم زدن جلسات و تجمعات اصلاح طلبانه و اصلاح طلبان. در آن رویدادها نیز، ماجرا همیشه از کیهان آغاز می شد، در نماز جمعه انعکاس می یافت و مدتی کوتاه بعد از آن اتفاق می افتاد. اتفاق افتاد.

توقیف «اعتماد ملی» به صورت واژگانی معنای خوبی را در بر ندارد. یعنی اعتماد ملی دیگر شکلی از اشکال واژگانی و مفاهیمی است که باید توقیف شود؟ یعنی دیگر نیازی به اعتماد ملی، وفاق ملی و اتحاد ملی و این ها نداریم؟ گاهی برخی واژگان و برخی رویدادها در مضامین زبانی خود معانی پنهان بسیار دارند.«گاهی زود دیر می شود» برای هر دو طرف ماجرا.... من هنوز که هنوز است، امیدوارم نقطه ی مبهمی از امید باقی مانده باشد... کاش دیر نشده باشد زیرا « چون پرده بر افتد نه تو مانی و نه من....»

پی نوشت: در خبر هایی که فعلا آمده است،به نقل از خبرگزاری مهر در این لینک http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=930971ظاهرا و خوشبختانه شاهد یک عقب نشینی آشکار هستیم مبنی بر این که اعتماد ملی توقیف نشده است.تا این جای کار جای خوشحالی دارد اما من هنوز به این وضعیت مشکوکم. و شکم هم از این جا ناشی می شود که خبرگزاری فارس خبر توقیف را در این لینک http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8805260178 کار کرده است. اما با اینکه اکنون ساعت ها از خبر عدم توقیف این روزنامه می گذرد فعلا حاضر نیست خبر عدم توقیف روزنامه ی اعتماد ملی را کار کند؟!!! باید منتظر ماند.