چند توضیح ضروری در مورد ختنه ی زنان در کوردستان

بعد از نوشتن یاداشت کوتاه  قصابی بدن زنان در رویای میل جنسی مردان به مناسبت ششم فوریه و بحث ها و کامنت های دوست گرامی جناب ماجد امام و البته خواندن برخی مطالب در سایت ها و وبلاگ های دیگر چند نکته را لازم به توضیح می دانم.

۱-ختنه زنان به هیچ وجه امر مرسومی در کردستان نیست.اتفاقا آن قدر نامرسوم و نامیمون است که به صورت پنهان و در خفا و حتا بدون اطلاع دیگر خانوارهایی که به آن معتقد نیستند انجام می گیرد. اگر هنوز برخی از شهروندان و هم وطنان کورد من بر می آشوبند و باور نمی دارند به این خاطر است که در طول عمر خود چنین چیزی را نه دیده اند و نه شنیده اند.این امر هیچ بنیان فرهنگی ویژه ای نیز در باورهای فرهنگی کوردی ندارد یعنی مسئله موضوعی نیست که به کورد بودن ربط داشته باشد٬ نه در فرهنگ رسمی و نه در فرهنگ غیر رسمیُ نه در کتاب ها و ادبیات و نه در فولکلور حتا هیچ نشانی نه در توصیف و نه تشویق ونه هیچ اشاره ی دیگری به این مسئله نشده است. بنابر این اینکه این مسئله به عنوان یکی از شاخصه های فرهنگی کوردها تحلیل شود فاقد مبانی علمی است.

۲- این مسئله هیچ ربطی هم به مذهب خاصی از هر کدام ازمذاهبی که کوردها بدان معتقدند ندارد. و این که برخی متاسفانه در مصاحبه هایشان مثلا می گویند که در مناطق شافعی مذهب یا فلان مذهب بیشتر یافت می شود٬تنها از روی ناآگاهی آن ها است. زیرا از طرفی نگارنده از وجود چنین رسم نامیمونی میان برخی مناطق که از مذهب شیعه و یا هر مذهب دیگری نیز برخوردارند٬ با خبر است و از سوی دیگر٬این مطلب مثل آن است که در میان مثلا میلیون ها فعال جنبش زنان یا مثلا جنبش کارگری عده ای از آن ها تفریح ویژه ای را انتخاب نمایند و بعد عنوان شود فعالان کارگری یا فعالان جنبش زنان بیشتر اهل چنین تفریحاتی هستند٬ که همگان می دانند چنین نوع تحلیل های نیز فاقد مشروعیت٬اعتبار و روایی علمی است.

۳-اگر مثلا در یک منطقه ی ویژه تعداد وقوع این امر از فراوانی قابل توجهی برخوردار است به این معنا نیست که در همه ی مناطق کوردستان یا همان شهر نامبرده شده به همین فروانی امر مورد اشاره قابل مشاهده است. این مسئله نیز مثل آن است مثلا ذکر شود که آمار مبتلایان به «اچ.آی.وی مثبت» در فلان شهر بیشتر است و آن وقت ما چنین عامیانه تحلیل کنیم که مردم آن شهر احتمالا از روابط جنسی ناسالمی برخوردارند٬یا علاقه مندان به «اچ.آی. وی» در آن منطقه بیشتر است. اما از سوی دیگر همان طور که مهم نیست چند نفر به «اچ.آی.وی» مثبت مبتلا هستند و چقدر شیوع دارد٬بلکه در اولین اقدام و با هر توانی که داریم باید به آگاهی بخشی و مبارزه علیه آن برخیزیم٬در مورد رسم نامیمون ختنه ی زنان هم به همین شیوه عمل کنیم.